دانشمندان ژن‌های مرتبط با تولید بالای آنتی‌بادی کلیدی را شناسایی می‌کنند.

محققان دانشگاه تبریز پوشش زخم هیدروژل نانوکامپوزیتی حاوی دارو بر پایه پلیمرهای طبیعی و چارچوب‌های آلی‌فلزی را تولید کرده‌اند که می‌تواند برای بیماران مزایای زیادی را به دنبال داشته باشد.

روش‌های کنونی کند هستند، به تجهیزات تخصصی و گران‌قیمتی مانند بیوراکتورها نیاز دارند، زیرا سایرروش‌ها توان عملیاتی پایینی دارند ( به این معنی که تأمین منابع مورد نیاز کشتی‌های مهندسی شده دشوار است. با ترکیب مواد متعدد و فناوری‌های ساخت، این تکنولوژی ترکیبی ما را به آینده‌ای نزدیک‌تر می‌کند که در آن آینده "رگ‌های خونی مهندسی شده به یک راه‌حل تحول‌آفرین برای بیماری‌های قلبی عروقی، به‌ویژه برای بیمارانی که فاقد عروق اهداکننده مناسب هستند، تبدیل می‌شود.

ویروس‌های تبخال به دلیل سازگاری قابل توجه با انسان و استراتژی‌هایشان برای فرار از سیستم ایمنی ما بسیار موفق هستند. کلید پنهان کردن آن‌ها پروتئین‌هایی هستند که سلول آلوده را فریب می‌دهند تا فکر کند در معرض تهدید نیست.

در مطالعه‌ای روی موش‌ها، محققان پنج نوع سلول عصبی را در روده بزرگ شناسایی و مشخص کردند که سیگنال‌ها را به مغز ارسال می‌کنند.

مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری ، «سنتز و شناسایی نانوسامانه هسته- پوسته بر پایه صمغ‌های طبیعی و شبکه پلی فنول (تانیک اسید) -طلا و ارزیابی کارایی آن بر سلول‌های مدل آرتریت روماتوئید» عنوان طرحی است که پرستو کشتی آرا در قالب رساله دکتری خود با راهنمایی حسن حدادزاده به پایان رسانده و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح حمایت کرده است.

محققان دانشکده مهندسی و علوم کاربردی هاروارد جان از توسعه جوهر هیدروژل جدید حاوی الیاف ژلاتین خبر می‌دهند که امکان پرینت سه بعدی از بطن عملکردی قلب را فراهم می‌کند که ضربان‌هایی مانند ضربان را تقلید می‌کند. آنها یک قلب انسانی تولید کردند که با تزریق جوهر ژل و فیبر (FIG) به سلول‌های عضلانی آن قلب (به شکل بطن پرینت شده‌ است)، به بافت اجازه می‌دهد تا با هماهنگی با هم مانند اتاقک قلب انسان هماهنگ شوند.

محققان برای هدفگیری سرطان به دنبال این هستند سلول‌های بنیادی را مهندسی کنند تا داروهای سرطان را مستقیماً به تومورها برسانند و در نتیجه کارایی آنها را افزایش دهند.

تعداد زیادی از ویروس‌ها با سنجش حد نصاب و همچنین سایر سیگنال‌های شیمیایی باکتریایی پاسخ می‌دهند.

ابزارهای ویرایش ژن را می‌توان از طریق نانوذرات لیپیدی به سلول‌ها ارائه کرد، تا باعث کاهش هزینه و افزایش دسترسی به ژن‌درمانی‌های پیشرفته شود.