استفاده از فناوری‌های نوین میزان تبخیر آب در مناطق مختلف کشور را کاهش می‌دهد
به گزارش« نبض فناوری» فناوری‌های بیومهندسی و بیومکانیک از جمله این فناوری‌هایی است که قرار است به کار گرفته شود تا ضمن ایجاد پوشش گیاهی شرایط را برای کنترل فرسایش خاک و ذخیره نزولات جوی، کاهش تبخیر و افزایش سطح درآمد فراهم کند. این طرح با حمایت کارگروه توسعه فناوری‌های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط‌زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به صورت آزمایشی در حوزه دریاچه ارومیه و همچنین هندیجان اجرایی شده است.
بیومهندسی به کاربرد مفاهیم و روش‌های زیستی برای حل مشکلات مرتبط با علوم زیستی یا کاربردهای آن اشاره دارد. در حالیکه مهندسی سنتی از ریاضیات و فیزیک برای تجزیه و تحلیل، طراحی و ساخت ابزارها، ساختارها و فرآیندهایی بی جان استفاده می‌کند، مهندسی زیستی از دانش زیست‌شناسی مولکولی، که طی سال‌های گذشته توسعه فراوانی داشته، برای مطالعه و استفاده‌های کاربردی پیشرفته از ارگانیسم‌ها و همچنین توسعه زیست فناوری استفاده می‌کند.
بیومکانیک هم شاخه ای از بیوفیزیک است که دامنه بسیار وسیعی را شامل می‌شود اما در تعریفی کوتاه، بیومکانیک را می‌توان علم استفاده از اصول مکانیک در سیستم‌های بیولوژیکی مانند انسان، جانوران، گیاه، اندام و سلول دانست.
مهم ترین هدف توسعه فناوری های مذکور معرفی روش های بیومهندسی و بیومکانیکی و ارائه مدل اقتصادی تثبیت احیا حفاظت و بهره‌برداری از منابع طبیعی است.
در این طرح‌ها به چارچوب و محتوای هر یک از ابعاد مشکل پرداخته شده و نتایج بررسی تاثیر فناوری‌های مذکور در استقرار و مراحل رشد گونه های مناسب گیاهی به منظور کنترل فرسایش بادی و گرد و غبار با توجه به خصوصیات و ویژگی های هر منطقه مورد بررسی تحلیل ارزیابی و مستندسازی قرار گرفته است با انجام پروژه های مذکور فناوری های مورد نیاز توسعه یافته و در مرحله پایلوت مورد آزمون قرار گرفته است.
اجرای این طرح‌ها دستاوردهایی چون «ارائه دستورالعمل حفاظت آب و خاک»، «توسعه و معرفی فناوری استفاده از آب و خاک شور»، «توسعه و معرفی فناوری های کاهش تبخیر»، «ارتقای بهره‌وری آب و حفظ رطوبت خاک»، «کنترل فرسایش آبی و بادی و تثبیت خاک»، «اشتغالزایی و تولید با ارزش افزوده» و «احیای اراضی کم‌بازده منطقه» را در پی دارد.
