درخشش یک سحابی تاریک

به گزارش «نبض فناوری»، "کالدول ۹۹" (Caldwell ۹۹) که با نام کیسه زغال (Coalsack) نیز شناخته می‌شود یک سحابی تاریک واقع در صورت فلکی چلیپا است و همانند یک لکه تیره که در جنوب کهکشان راه شیری قرار دارد، به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.

سحابی تاریک، ابری از گرد و غبار و گاز است که گازش نور میدان‌های ستارگان یا سحابی‌های تابان پشت سرش را که از این ابر می‌گذرند، جذب می‌کند. سحابی‌های تاریک، که به سحابی‌های جذبی نیز معروفند، هیچ تشعشعی از خود ندارند، ولی ممکن است نورهای جذب شده را به شکل امواج رادیویی یا انرژی مادون قرمز دوباره بتابانند.

کالدول ۹۹ که هزاران سال است توسط اخترشناسان در نیمکره جنوبی رصد شده است ، توسط شخص خاصی کشف نشده اما اروپایی‌ها اولین بار درباره آن از کاوشگر اسپانیایی "ویسنته یانس پینزون" (Vicente Yáñez Pinzón) در سال ۱۴۹۹ آموختند. کالدول ۹۹ تقریباً ۶۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و وسعت آن در حدود ۱۰۰ سال نوری است. گرد و غبار موجود در این سحابی نور ستارگان را جذب و سپس پخش می‌کند که این امر باعث می‌شود بسیاری از آنها کم نورتر و قرمزتر به نظر برسند. گرد و غبار بین ستاره‌ای نیز چنان متراکم است که طول موج‌های نور مرئی را از اجرام پشت سر خود پنهان می‌کند.

منبع/ ایسنا