لباس پوشیدن آسانتر می شود+فیلم

به گزارش «نبض فناوری»، ربات ها از آگاهی و کنترل رفتاری یکسانی برخوردار نیستند، بنابراین همکاری ایمن آن ها با انسان ها به برنامه ریزی و هماهنگی روشمند نیاز دارد.

دانشمندان آزمایشگاه علوم رایانه ای و هوش مصنوعی MIT (CSAIL) اخیراً الگوریتمی جدید برای کمک به یک ربات در یافتن برنامه های حرکتی کارآمد جهت اطمینان از ایمنی فیزیکی همتای انسانی خود ایجاد کرده اند. در این حالت ربات به پوشیدن ژاکت در مورد انسان کمک کرد؛ این اقدام به طور بالقوه ابزاری قدرتمند در گسترش کمک به افراد دارای معلولیت یا تحرک محدود است.

یکی از محققان این ربات در MIT اعلام کرد توسعه الگوریتم هایی برای جلوگیری از آسیب های جسمی بدون تأثیر بی مورد بر کارایی چالشی اساسی است. این ربات با ایجاد تاثیر غیر مضر بر انسان مسیرهای کارآمدی را برای پوشاندن لباس به تن انسان پیدا می کند.

برای فعال کردن برنامه ریزی موفقیت آمیز حرکت در کارهای تعاملی انسان و ربات، مدل سازی مناسب انسان، چگونگی حرکت و واکنش انسان ضروری است. اگر مدل انسانی کامل باشد، ربات می تواند به تعامل خوبی دست یابد، اما در بسیاری از موارد هیچ طرح بی عیب و نقصی وجود ندارد.

الگوریتم این تیم برای ارائه تضمین ایمنی انسان در این مورد به عدم اطمینان به مدل انسانی استدلال می کند. محققان بجای دادن مدلی واحد به این ربات که فقط واکنش بالقوه را درک کند با دادن اطلاعات زیاد به این ربات عدم اطمینان را در این مورد کاهش می دهد.

این تیم برای جلوگیری از برخورد یا برخورد ایمن در صورت آن یک برنامه تعریف کرد. غالباً در صورت انجام چنین کارهایی با ربات (به ویژه در کارهای روزمره) نمی توان به طور کامل از برخورد آن جلوگیری کرد. با این تعریف ایمنی دو جانبه، ربات می تواند با خیال راحت کار لباس پوشیدن به انسان را در مدت زمان کوتاه تری انجام دهد.

به عنوان مثال فرض کنید در مورد لباس پوشیدن به انسان ممکن است ربات به دو مدل واکنش نشان دهد: مدل یک این است که انسان هنگام لباس پوشیدن به سمت بالا حرکت می کند و مدل دو این است که انسان در هنگام لباس پوشیدن به سمت پایین حرکت می کند. با استفاده از الگوریتم تیم، هنگامی که ربات در حال برنامه ریزی حرکت خود است، به جای انتخاب یک مدل، سعی در اطمینان از ایمنی هر دو مدل دارد. فرقی نمی کند که فرد در حال حرکت به سمت بالا یا پایین باشد، مسیر پیدا شده توسط ربات ایمن خواهد بود.

برای ترسیم تصویری جامع تر از این تعاملات، تلاش های آینده بر بررسی احساسات ذهنی ایمنی علاوه بر جسمی در حین کار لباس پوشیدن با کمک ربات متمرکز خواهد بود. این تحقیق می تواند به طور بالقوه در مورد طیف گسترده ای از سناریوهای رباتیک کمکی، در جهت هدف نهایی، توانایی ربات ها در ارائه کمک ایمن به افراد دارای معلولیت استفاده شود.