فرضیه تشکیل چندساعته ماه با شبیه‌سازی برخوردهای کیهانی

به گزارش «نبض فناوری»، نیواطلس اعلام کرد، فرضیه اصلی موجود در مورد منشا شکل گیری ماه مبتنی بر آن است که ماه در حدود 4.5 میلیارد سال پیش و به فاصله کوتاهی پس از تشکیل خود زمین، شکل گرفت.

گفته می شود محرک این حادثه برخورد بین زمین و یک سیاره دیگربه اندازه مریخ به نام تیا بوده است. این برخورد مقادیر عظیمی از مواد مختلف را آزاد کرد و زمینه را برای شکل‌گیری چیزی که اکنون به نام ماه می‌شناسیم، به وجود آورد.

این فرضیه برخی از ویژگی‌های ماه، از جمله جرم و مدار آن را توضیح می‌دهد، اما برخی ابهام های اصلی را به جای می‌گذارد که پر کردن آنها سخت است. برای نمونه، شبیه‌سازی‌های قبلی از برخورد و پیامدها نشان می‌دهد که ماه عمدتاً باید از مواد موجود در سیاره تیا تشکیل شده باشد، اما مطالعات ایزوتوپی سنگ‌های ماه که توسط ماموریت‌های آپولو بازگردانده شده‌اند نشان می‌دهد که بسیاری از مواد آن شبیه به مواد زمین است.

طی یک مطالعه جدید، دانشمندان ناسا و دانشگاه دورهام از یک ابر رایانه برای اجرای صدها شبیه‌سازی با وضوح بالا از ضربه منجر به شکل گیری ماه، بررسی متغیرهایی مانند زاویه ضربه، سرعت، جرم، چرخش سیاره‌ها و عوامل دیگر استفاده کردند. نتایج نهایی چند انیمیشن جذاب است که پویایی جدیدی را نشان می دهد که در سایر شبیه سازی ها مشاهده نشده بودند.

در یکی از این شبیه سازی ها دو حباب پرتقال مانند به یکدیگر نزدیک شده و با هم برخورد می کنند و رشته های طولانی مواد را به مدار زمین اولیه می پاشند. به زودی این مواد پرتاب شده دو حباب دیگر را تشکیل می دهند و لکه نزدیک‌تر به آرامی به زمین بازمی‌گردد. اما لکه کوچک‌تر به سمت بیرون رفته و در مداری باثبات و گسترده حرکت کرده و ماه متولد می شود.

جالب‌ترین بخش این شبیه‌سازی آن است که کل این فرآیند تنها چند ساعت طول می‌کشد. قبلاً تصور می شد اجرام و مواد مختلف پس از گذر سال های طولانی در ماهی که امروزه می شناسیم جمع می شوند.

این سناریو نشان می‌دهد که بیشتر موادی که ماه را تشکیل داده‌اند از گوشته زمین سرچشمه گرفته‌اند که ترکیب ایزوتوپی مشابه دو سیاره توضیح می‌دهد. همچنین چند ابهام دیگر به خوبی از این طریق توضیح داده می شود، از جمله اینکه چرا مدار ماه از خط استوای زمین فاصله دارد و چرا به نظر می رسد که ماه پوسته نسبتاً نازکی دارد.

منبع/ فارس