چگونه با روش‌های نوین می‌توان عفونت‌های قارچی را حذف کرد

به گزارش خبرنگار «نبض فناوری»  عفونت‌های ناشی از قارچ‌ها به دلیل مقاومت در برابر درمان‌های موجود، خطر قابل توجهی برای سلامتی جهانی ایجاد می‌کنند، به طوری که سازمان بهداشت جهانی این موضوع را به عنوان یک موضوع اولویت‌دار برجسته کرده است. اگرچه امرزوه نانومواد به عنوان عوامل ضد قارچی امیدوارکننده هستند، اما اثرات درمانی تکراری فعلی آن‌ها فاقد قدرت و ویژگی مورد نیاز برای درمان سریع و هدفمند هستند که منجر به طولانی شدن زمان درمان و اثرات بالقوه خارج از هدف و مقاومت دارویی می‌شود.
اکنون، در یک پیشرفت پیشگامانه با پیامد‌های گسترده برای سلامت جهانی، گروهی از محققان به طور مشترک به رهبری هیون (میشل) کو از دانشکده پزشکی دندان پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا و ادوارد استاگر از دانشکده مهندسی و علوم کاربردی پنی یک سیستم میکروروباتیک با قابلیت حذف سریع و هدفمند پاتوژن‌های قارچی ایجاد کرده‌اند.
کو می‌گوید: " کاندیدا عفونت‌های شدید بیوفیلم را ایجاد می‌کند که درمان آن‌ها بسیار دشوار است. درمان‌های ضد قارچی فعلی فاقد قدرت و ویژگی لازم برای از بین بردن سریع و موثر این عوامل بیماری زا هستند، بنابراین این هم کاری از دانش بالینی ما بهره می‌برد و از تیم ادوارد و تخصص رباتیک آن‌ها برای ارائه یک رویکرد جدید استفاده می‌کند. "
تیم محققان شامل گروهی از مرکز نوآوری و دندان پزشکی پن است، که از روش‌های مهندسی و محاسباتی ابتکاری برای کشف دانش جدید برای کاهش بیماری‌ها و پیشبرد نوآوری مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان استفاده می‌کند. محققان روی پیشرفت‌های اخیر در نانوذرات کاتالیزوری که با نام نانو آنزیم‌ها شناخته می‌شوند، سرمایه گذاری کردند و سیستم‌های رباتیک مینیاتوری ساختند که می‌توانند به طور دقیق سلول‌های قارچی را هدف قرار داده و به سرعت از بین ببرند. آن‌ها با استفاده از میدان‌های الکترومغناطیسی به این مهم دست یافتند تا شکل و حرکات این میکروربات‌های نانوآنزیمی را با دقت بالایی کنترل کنند. استاگر می‌گوید: " روش‌هایی که ما برای کنترل نانوذرات در این مطالعه استفاده می‌کنیم، مغناطیسی هستند که به ما اجازه می‌دهد آن‌ها را به محل دقیق عفونت هدایت کنیم. ما از نانوذرات اکسید آهن استفاده می‌کنیم که خاصیت مهم دیگری دارند، یعنی کاتالیزوری هستند. " تیم استاگر، حرکت، سرعت و شکل‌گیری نانو آنزیم‌ها را توسعه دادند که منجر به افزایش فعالیت کاتالیزوری شد، درست مانند آنزیم پراکسیداز که به تجزیه پراکسید هیدروژن به آب و اکسیژن کمک می‌کند. این امر به طور مستقیم امکان تولید مقادیر بالایی از گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) را فراهم می‌کند، ترکیباتی که خواص تخریب بیوفیلم را در محل عفونت ثابت کرده‌اند.