یک نظریه جدید تکاندهنده در مورد منشا ماه
به گزارش «نبض فناوری» به نقل از دیلی میل، یک مطالعه جدید ایده غالب در مورد چگونگی شکل گیری ماه را به چالش کشیده و ادعا می کند که سیاره ما ممکن است در یک فرآیند غیر متعارف بر ماه مستولی شده باشد؛ نه این که در نتیجه برخورد با یک پیش سیاره شکل گرفته باشد.
تا به حال، ایده ای که به طور گسترده پذیرفته شده بود این بود که ماه پس از برخورد یک جرم آسمانی غول پیکر به نام تیا با زمین در اوایل تاریخ منظومه شمسی شکل گرفت. این نظریه بر اساس نتایج مطالعات مواد ماه که توسط ماموریتهای آپولو به ارمغان میآید، شباهت شیمیایی بین زمین و ماه را نشان میدهد که این فرضیه را تایید میکند که ماه از زبالههای زمین پس از برخورد تشکیل شده است.
با این حال، محققان دانشگاه پن استیت اخیراً فرضیه جدیدی ارائه کردند که با این نظریه در تناقض است.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور دارن ویلیامز میگوید که زمین ممکن است ماه را از طریق پدیدهای به نام «تصرف تبادل دودویی» «تسخیر» کرده باشد. طبق این فرضیه، ماه در ابتدا بخشی از یک «جفت دوتایی» از اجرام آسمانی بود که به دور یکدیگر می چرخیدند. هنگامی که این جفت از نزدیکی زمین گذشت، سیاره ما یکی از اجرام را به مدار خود جذب کرد، در حالی که جسم دیگر به فضا رانده شد.
این نظریه با شباهت هایی با موارد دیگر در منظومه شمسی مانند قمر تریتون که به دور نپتون می چرخد، پشتیبانی می شود. محققان خاطرنشان میکنند که مدار تریتون مانند ماه زمین، به طور غیرطبیعی با زاویه ۶۷ درجه کج میشود که این ایده را تقویت میکند که اجرام آسمانی میتوانند در شرایط مشابه توسط سیارههایشان دستگیر شوند.
بر اساس این مطالعه، این امکان وجود دارد که زمین یک جرم آسمانی با وزن بین یک تا ۱۰ درصد از جرم خود را که متناسب با جرم ماه که ۱.۲ درصد از جرم زمین است، گرفته است.
اعتقاد بر این است که ماه با نزدیک شدن به زمین در یک مدار بیضی شکل شروع شده، اما اثرات جزر و مدی بر مدار ماه در طول هزاران سال به تثبیت مدار آن و تبدیل آن به تدریج دایره ای کمک کرد.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که چگونه اثرات جزر و مدی باعث شده است که ماه هر سال ۳ سانتی متر از زمین دور شود و این پدیده توضیح می دهد که چرا دائماً از سیاره ما دور می شود.
بنابراین، این مدل توضیحی برای بسیاری از پدیدهها ارائه میدهد که با نظریه برخورد سنتی به خوبی توضیح داده نمیشوند، مانند تمایل مدار ماه و برخی تفاوتهای شیمیایی بین زمین و ماه.
اگرچه محققان اذعان دارند که اثبات این فرضیه به دلیل نیاز به رویدادهای غیر معقول به طور همزمان دشوار است، اما آن ها معتقدند که تصرف تبادل دودویی جایگزین مناسبی برای نظریه برخورد استاندارد بوده و مستحق تحقیقات بیشتر است.
ویلیامز میگوید: این کشف سؤالات جدیدی را مطرح میکند که میتواند درک ما از تاریخ ماه را افزایش دهد و فرصتهایی را برای تحقیقات بیشتر در این زمینه فراهم کند.(YJC)