روزی که همه چیز را به سمت موبایل بردند باید فکر اینجا را میکردند!
به گزارش «نبض فناوری»، از جمله مشکلاتی که در حوزه ارتباطات با آن مواجهیم، جاماندگی شبکه از توسعه است. جاماندگی وسیعی که برای جبرانش طرح های متفاوتی در دستور کار قرار گرفته که از جمله آنها اتصال سالانه یک میلیون کاربر به شبکه فیبر نوری است، که اگرچه عدد قابل توجهی است، اما برای جبران عقب ماندگی، چندان کافی به نظر نمیرسد.
درباره هدفی سخن میگوییم که اگر به طور کامل محقق شود (که برخی در این خصوص تردیدهایی دارند!)، برای سراسری شدن پوشش این نوع نوین از ارتباطات در کشور، راه طولانی و زمان زیادی در پیش داریم، به ویژه اگر بدانیم برخی زیرساختهای کلان این پروژه از جمله اتصال استانها به یکدیگر هم فراهم نیست.
وضعیتی که به تاکید دبیر سندیکای صنعت مخابرات ایران، نتیجه یک غفلت بزرگ در سالهای گذشته است که حالا خودنمایی میکند و موجب بروز این وضعیت در کشور شده است؛ اینکه نه تنها سیاست های اتخاذ شده در سالهای نه چندان دور، درست نبوده و به رقم خوردن وضعیت فعلی منجر شده، که هنوز هم حرکت در مسیر درست در دستور کار قرار نگرفته است.
فرامرز رستگار در این باره به «نبض فناوری» میگوید: از گذشتههای دور تا هفت هشت سال قبل، دولت در حوزه ارتباطات از مردم جلوتر بود و میکوشید موانع توسعه را از پیش پا بردارد و مردم را ترغیب کند تا مثلا از تلگرام استفاده کنند و به آنهایی که میگویند اجنه در این امور دخالت کنند، بی توجهی نشان دهند یا بعدتر، بی توجه به شایعات و خرافات، فکس را راه اندازی کردند و در ادامه مسیر، موبایل را راه اندازی کرده و توسعه دادند.
وی میافزاید: این در حالی است که در سالهای اخیر این روند تغییر کرده و مردم از دولت جلو زدهاند و مثلا اینترنت پرسرعت و بدون مشکل میخواهند اما شاهدیم که برخی در بالا به اشکال مختلف مقابل این خواسته مردم سد ایجاد میکنند و مانع تحقق این خواسته میشوند. نتیجه چنین نگاهی بوده که موجب شده حالا نگران پایداری زیرساخت باشیم، به ویژه آنکه در نتیجه پیشرفت های صورت گرفته، خواستهها افزایش هم یافته است.
او در ادامه میگوید: اینکه برای تلگام امثال شعار مخابرات پایدار انتخاب شده، به همین دلیل است، به ویژه آنکه در عصر هوش مصنوعی هستیم و نیاز به ارتباط پرسرعت افزایش هم یافته است. این در حالی است که طی همه این سالها و در نتیجه اقداماتی مانند ثابت نگهداشتن تعرفهها، نه تنها توسعه زیرساخت ها رقم نخورده، که حتی در نگهداری شبکه هم دچار اشکالاتی هستیم که باید رفع شوند.
رستگار با تاکید بر اینکه نتیجه این اقدامات موجب شده که از نظر امنیتی هم در خطر باشیم، میگوید: اینکه میبینیم مخابرات ایران واگذار شده و دیگر دولتی نیست و به جایش، مانیتورینگ شبکه را دولتی نگه داشته اند، به این معناست که در سیاست گذاری نیازمند بازنگری هستیم. قبلا هم گفتهام که من اگر جایشان بودم، شرکت ارتباطات زیرساخت را کامل به بخش خصوصی میدادم تا مانیتور کنند و به جایش به عنوان حاکمیت، شرکت مخابرات ایران را دست خودم نگه میداشتم که شریان حیاتی ارتباطات کشور روی زیرساخت های آن سوار است.
وی می افزاید: این را هم قبلا چند نوبت در مصاحبههایی در سالهای گذشته مورد تاکید قرار دادهام که تقویت مداوم موبایل و سوق دادن ترافیک ها به سمت آن، امری مشکل ساز است و حالا این مشکل به شکل کامل بروز کرده است چراکه شبکه موبایل اشباع شده و دیگر قادر به توسعه نیست و به این فکر افتادهایم که باید شبکه های دیگر را که رها کرده بودیم، توسعه دهیم. این همان هشداری است که بسیاری میدادند و شنیده نشد.
دبیر سندیکای صنعت مخابرات در ادامه میگوید: در همه جای دنیا انواع ارتباطات اهمیت خودشان را دارند و موبایل جای خودش را دارد و ارتباطات زمینی (اعم از سیم مسی یا فیبر نوری) جای خودش را، و هیچ کدام را جایگزین دیگری نکردهاند، در حالی که اکنون ارتباط موبایلی در کشور ما به مشکلات زیادی مبتلاست چراکه ترافیک نامربوط را هم حمل میکند و چون شبکه ثابت به میزان لازم توسعه نیافته، برای انتقال ترافیک به آن، نیازمند توسعه سریع و وسیع این شبکه ثابت هستیم.
وی میافزاید: این نتیجه تصمیماتی است که یکی از آنها نرخ گذاری نامناسب در سالهای گذشته است به گونهای که کفه ترازو به سمت شبکه موبایلی سنگین شد و شبکه ثابت به ویژه در فاز توسعه آسیب دید. نتیجه این وضعیت البته به شبکه موبایل هم آسیب زد تا جایی که اکنون شاهد سرمایه گذاری اپراتورها در کسب و کارهای دیگر برای کسب سود هستیم و حتی میبینیم که برخی اپراتورها صرفا از پروانه شان برای اموری مانند دلالی واردات برخی کالاها به کشور استفاده میکنند تا نابود نشوند!
رستگار در ادامه میگوید: اینکه ارتباط در پایتخت کشور به شبکه موبایلی متکی است، نتیجه آن تصمیم های خطایی است که در سالهای گذشته اتخاذ شده است؛ تصمیم هایی که برخی با خواندن چند مطلب و مقاله اتخاذ کردند و موجب شدند که حالا برای توسعه شبکه ثابت که ضرورتش اثبات شده، نیازمند سلسله اقدامات متنوع و مفصلی باشیم که زمان بر و هزینه بر هستند. وضعیتی که اگر آن روز که همه چیز را به سمت موبایل بردند، به وقوعش فکر کرده بودند، بوجود نمیآمد.
