ماهواره های Direct to cell چگونه کار میکنند؟

به گزارش «نبض فناوری»، به نقل از پیوست، مهم نیست قصد ماجراجویی در کدام نقطه را داشته باشید، از عمیقترین بیابان تا بلندترین قله کوه، اینترنت در دسترس شما خواهد بود. این دیدگاه ممکن است علمی تخیلی به نظر برسد، اما به لطف استارلینک (Starlink) ایلان ماسک و فناوری پیشگامانه ماهواره های Direct to cell به سرعت در حال تبدیل شدن به واقعیت است.
ماهواره های Direct to cell دقیقاً چیست و چگونه کار میکند؟
کارکرد ماهواره های Direct to cell در اصل، مانند داشتن یک برج تلفن همراه در فضا است. ماهوارههای Direct-to-Cell نوعی ماهواره هستند که امکان اتصال مستقیم دستگاههای موبایل (مانند تلفنهای همراه و سایر دستگاههای مجهز به فناوری سلولی) به ماهوارهها را بدون نیاز به تجهیزات واسطهای مانند ایستگاههای زمینی یا دکلهای مخابراتی فراهم میکنند. این فناوری یک پیشرفت قابلتوجه در ارتباطات بیسیم محسوب میشود و هدف آن فراهمکردن پوشش جهانی برای ارتباطات موبایل، بهویژه در مناطق دورافتاده یا فاقد زیرساختهای مخابراتی است.
برجهای سلولی مبتنی بر فضا (Space-based cell towers): استارلینک ماهوارههایی مجهز به مودمهای ویژه eNodeB را پرتاب کرده است که مانند برجهای سلولی در مدار زمین عمل میکنند.
نیازی به سختافزار اضافی نیست: تلفن LTE فعلی شما میتواند بهصورت مستقیم و بدون تجهیزات یا نرمافزار خاصی به این ماهوارهها متصل شود. کافی است تلفن خود را به سمت بالا بگیرید و از سیگنال لذت ببرید.
پوشش جهانی: شبکه ماهوارههای استارلینک در نهایت پوشش تقریباً جهانی را فراهم میکند. بنابراین مناطق بدون اینترنت را پوشش میدهد و حتی دورافتادهترین نقاط سیاره را به هم متصل میکند.
مزایای ماهوارههای Direct to cell
میلیونها نفری که در حال حاضر به پوشش قابل اعتماد تلفن همراه دسترسی ندارند، به ویژه در مناطق روستایی و دور افتاده، در نهایت میتوانند به دنیای دیجیتال متصل شوند.
اتصال Direct to cell میتواند کانالهای ارتباطی حیاتی را برای ارتباط اولین جوامع واکنشدهنده (first responders communities) مانند امدادگران و آتشنشانان با جوامع آسیبدیده در هنگام بلایای طبیعی یا سایر شرایط اضطراری فراهم کند. به خصوص زمانی که زیرساختهای زمینی آسیب میبینند.
مسافران هواپیماها و کشتیها هم دیگر مجبور به قطع ارتباط خود با دنیا نخواهند بود و این امر باعث تقویت گزینههای ارتباطی و سرگرمی میشود.
کوهنوردان، کمپینگها و ماجراجویان میتوانند حتی در دورافتادهترین مناطق بیابانی در ارتباط و ایمن بمانند.
دستگاههای موبایل بدون نیاز به سختافزار خاص یا تغییرات نرمافزاری میتوانند به ماهوارهها متصل شوند.
این فناوری امکان ارائه خدمات ارتباطی را در مناطق جغرافیایی دورافتاده، اقیانوسها، کوهستانها، و مناطق فاقد آنتندهی فراهم میکند.
بسیاری از سیستمهای Direct-to-Cell با شبکههای موجود 4G یا 5G سازگارند و امکان استفاده از فناوریهای مدرن را میدهند.
(طرحهای Starlink Roam هم خدمات مشابهی ارائه میدهند. اما به منابع انرژی خارجی نیاز دارند و مانند تلفنهای همراه قابل حمل نیستند.)
ماهوارههای Direct to cell هنوز در مراحل اولیه هستند
عرضه محدود: تنها تعداد انگشت شماری از ماهواره های استارلینک دارای قابلیت Direct to cell هستند و تا رسیدن به پوشش جهانی کامل هنوز سالها باقی مانده است.
محدودیتهای سرویس: عملکرد اولیه روی پیامهای متنی متمرکز خواهد شد و قابلیتهای صوتی و دادهای بعداً در دسترس خواهند بود. سرعت ممکن است در ابتدا با شبکههای زمینی قابل مقایسه نباشد.
موانع نظارتی و رگولاتوری: کشورهای مختلف مقررات متفاوتی در مورد ارتباطات ماهوارهای دارند و گرفتن تاییدیههای لازم ممکن است زمانبر باشد.
با وجود این چالشها، پتانسیل ماهواره های Direct to cell غیرقابل انکار است.
این پروژه نشاندهنده یک جهش بزرگ به جلو در اتصال جهانی است که پر کردن شکاف دیجیتالی را به ویژه در مناطق دورافتاده و محروم نوید میدهد و ارتباطات را دوباره تعریف میکند.
با توسعه و سرمایهگذاری مستمر، فناوری Direct to cell استارلینک به طور بالقوه میتواند بازی را تغییر دهد و دسترسی به اطلاعات و ارتباطات را دموکراتیک کند. چیزی که پیش از این هرگز وجود نداشته است.
بنابراین، دفعه بعد که خود را در یک منطقه فاقد اینترنت دیدید، به یاد داشته باشید که آینده اتصال یکپارچه در حال حاضر بالای سر شما در حال چرخش است. چشمان خود را به آسمان نگاه دارید و برای همیشه با تماسهای قطع شده و پیامهای از دست رفته خداحافظی کنید.
در آینده نزدیک، این نوع از LTE و برنامههای اتصال ماهوارهای افزایش خواهند یافت. بنابراین تصمیم امروز موفقیت فردا است. در این صورت باید برنامهریزی توسعه اپلیکیشن موبایل و توسعه اپلیکیشن وب هم انجام شود./پیوست