نیروی هوایی آمریکا می‌خواهد محموله‌هایش را در کمتر از ۹۰ دقیقه به آن‌سوی دنیا بفرستد

به گزارش «نبض فناوری»، نیروی هوایی ایالات متحده در حال سرمایه‌گذاری روی یک سامانه حمل‌ونقل است که می‌تواند روزی تا ۱۰۰ تن محموله یا نیرو را با استفاده از موشک، در کمتر از ۹۰ دقیقه به هر نقطه‌ای از زمین منتقل کند. این پروژه که بدون خلاقیت خاصی «موشک باری» نام گرفته، ممکن است آزمایش‌های اولیه‌اش را از سال آینده آغاز کند.

«ادسخر دایکسترا»، دانشمند علوم کامپیوتر اهل هلند، زمانی گفته بود: «فقط دو نوع سرعت پیشروی ارزشمند وجود دارد: آنی و پیاده‌روی.» هرچند هنوز به فناوری سرعت آنی دست نیافته‌ایم، آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی آمریکا (AFRL) قصد دارد با پروژه موشک باری، یک سر طیف را کمی به سمت نقطه آنی نزدیک‌تر کند.

موشک باری بخشی از برنامه آزمایشی «لجستیک چابک جهانی با استفاده از موشک» (REGAL) است و هدف آن توسعه یک موشک حمل‌ونقل تجاری و چندبارمصرف است که بتواند در مسیر زیرمداری و هر نقطه‌ای از زمین ظرف ۶۰ تا ۹۰ دقیقه فرود بیاید. علاوه‌بر این، انتظار می‌رود وسیله نهایی بتواند به‌اندازه یک هواپیمای ترابری «گلوبمستر ۳» بار حمل کند؛ یعنی حدود ۷۷ تُن مواد غذایی تنها در یک نوبت.

البته، هدف فراتر از فقط ساخت یک موشک با ظرفیت بار زیاد و حتی توانایی فرود کنترل‌شده و قابلیت چندبارمصرفی است. چنین فناوری‌ای همین حالا هم توسط چندین شرکت ازجمله اسپیس ایکس در حال توسعه است. برنامه REGAL درواقع قصد دارد یک سامانه کامل لجستیکی بسازد که به اندازه یک ناوگان ترابری هوایی نظامی، کارآمد و یکپارچه باشد.

به‌عبارت دیگر، تصور کنید موشکی بتواند در زمانی کمتر از آن چیزی که برای رسیدن به فرودگاه نیاز است، یک گروه کامل از تفنگداران دریایی آمریکا یا محموله‌ای برای کمک‌های بشردوستانه را از یک پایگاه فضایی به نقطه‌ای دورافتاده در سوی دیگر سیاره منتقل کند؛ آن‌ هم با هزینه‌ای قابل مقایسه با حمل‌ونقل هوایی سنتی.

تصویرسازی از راکت نوترون

در همین راستا، «آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی» آمریکا (AFRL) به‌تازگی قراردادی با شرکت «راکت لب» امضا کرده تا پروازی مداری را در سال ۲۰۲۶ انجام دهد که به‌عنوان یک «آزمایش بقا» توصیف شده است. در این مأموریت، از یکی از موشک‌های میان‌وزن قابل استفاده مجدد راکت‌لب با نام «نوترون» استفاده می‌شود که توانایی حمل ۱۳ تن محموله را دارد. این پرتاب در مسیری مشابه با یک مأموریت ترابری انجام می‌شود و داده‌هایی گردآوری خواهد شد تا نسل‌های آینده این موشک‌ها با حداقل مشکل و بیشترین کارایی طراحی شوند.

مأموریت «آزمایش بقا» شامل یک ورود کنترل‌شده به جو خواهد بود که در طی آن، داده‌های تله‌متری دما، فشار، نیروهای شتاب، شار حرارتی، تأثیر بر اجزای سازه‌ای، مواد و سامانه‌های موشک را تا مرحله فرود و بازیابی پایش خواهند کرد. این داده‌ها برای اعتبارسنجی مدل‌های مأموریتی آینده و اطمینان از ایمنی حمل هرگونه محموله مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اطمینان از ایمنی ماموریت‌ها به‌ویژه زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که سرنشین انسانی درکار باشد؛ چرا که موشک‌های مناسب برای حمل انسان باید در محدوده‌ی تحمل بسیار دقیقی کار کنند./زومیت