کد خبر: ۴۶۲۹۴
|
۲۳ خرداد ۱۴۰۴ | ۰۸:۰۸

تحلیل فناوری سقوط هواپیمای ایندیا ایر، چه چیزی در پرواز AI171 اشتباه شد؟

در حادثه اندوهبار سقوط بوئینگ ۷۸۷–۸ ایندیا ایر پرواز AI171 از احمدآباد به لندن، که روز پنجشنبه رخ داد، تمرکز رسانه‌های فناوری بر داده‌های پرواز، سیستم‌های سنسور، و تحلیل علت اولیه است. آیا ناگهان داده‌ها، نرم‌افزار یا طراحی سیستم نقش داشتند؟

سقوط هواپیمای ایندیا ایر

به گزارش «نبض فناوری»، روز گذشته بوئینگ ۷۸۷–۸ Dreamliner با ثبت پروازی VT‑ANB، سی ثانیه پس از برخاستن از فرودگاه احمدآباد به سمت لندن گت‌ویک سقوط کرد.

تلفات و بازمانده: از ۲۴۲ سرنشین، ۲۴۱ نفر کشته شدند؛ تنها یک مسافر بریتانیایی-هندی مجروح نجات یافت .

اثر بر ساختمان‌ها و محیط: هواپیما در محله متراکم مسکونی «Meghani Nagar» و در حوالی خوابگاه دانشجویان پزشکی سقوط کرد؛ با تأثیر زیرساختی فاجعه‌بار.

 لحظات ابتدایی سقوط

پرواز AI171 در ساعت ۱۳:۳۸ به وقت محلی از فرودگاه احمدآباد برخاست. سیگنال پرواز در ارتفاع ۶۲۵ فوت قطع شد 
en.wikipedia.org
+10
rnz.co.nz
+10
indiatoday.in
+10
. بر اساس داده‌های Flightradar، هواپیما تقریباً هم‌زمان با اعلام «مِیدِی» از کنترل از دست رفت 
timesofindia.indiatimes.com
سقوط هواپیمای ایندیا ایر

وضعیت فنی اولیه

نیزه‌های بال یا چرخ فرود در ارتفاع بسیار پایین هنوز جمع نشده بود، که نشانگر خطای پیکربندی هواپیماست .

تحلیل‌گران احتمال داده‌اند که کشش موتور به شدت کاهش یافته یا سنسورهای ارتفاع و فشار دچار خطا شده‌اند .

نقش محیط و حجم بار

پرواز در گرمای ظهر هند و سوخت کامل برای پرواز طولانی‌مدت، احتمالاً بر عملکرد سیستم‌های هواپیما تأثیر گذاشت .

فناوری در خط مقدمِ بررسی

سیاه‌باکس پرواز (FDR/CVR):
بازیابی و تحلیل سیاه‌باکس‌ها با همکاری NTSB، FAA و AAIB آغاز شده‌اند؛ این داده‌ها حاوی پارامترهای هزارگانه و گفت‌وگوهای کابین هستند و کلید درک علت فنی حادثه محسوب می‌شوند .

سقوط هواپیمای ایندیا ایر

نقص احتمالی سنسورها یا FADEC:

اشتراک خطا در سنسور ارتفاع یا فرمان‌دهی موتور (FADEC) می‌تواند منجر به خروج ناگهانی از حالت صعود شود. مشابه بحران ۷۳۷ مکس، بررسی وضعیت خودکار بوئینگ و الگوریتم‌های آن در شرایط بحرانی ضروری است .

اتوپایلوت و تصمیم‌گیری آنی:

بحران در دقیقه‌ی نخست برخاست، فشار زیادی بر سیستم‌های خودکار وارد کرد؛ آیا اتوپایلوت سعی کرد وضعیت را اصلاح کند یا هماهنگی با خلبان را از دست داد؟

 تاثیر بر رشته فناوری هوافضا

این حادثه دانش هوافضا را به چالش می‌کشد:

اعتماد به حسگرهای دیجیتال: تمامی سنسورها باید حتی در شرایط متضاد داده‌های درست ارائه دهند.

نظارت بر FADEC و اتوپایلوت: طراحی حالت‌های اضطراری و افزونگی سیستم‌ها باید بازبینی شود.

تحلیل داده‌های واقعی: بازیابی دقیق داده‌ها از سیاه‌باکس‌ها و تحلیل آنها برای بازسازی لحظه سقوط مهم‌ترین ابزار فناوری است.

مسیر پیش‌رو

تحلیل کامل Flight Data Recorder و Cockpit Voice Recorder.

بررسی وضعیت تنظیمات کلیدی: بال‌ها، فلپ‌ها، چرخ فرود و تنظیمات اولیه پرواز.

بررسی سلامت و عملکرد سنسورهای فشار و ارتفاع.

تحلیل الگوریتم‌های FADEC و خودکارسازی سیستم‌های پروازی.

اعلام اولیه یافته‌های فنی و پیشنهادات اصلاحی فناوری در هفته‌های آینده.

جان بارنت

سال‌ها پیش، افشاگر معروف «جان بارنت» از مدیران کنترل کیفیت بويینگ هشدار داده بود که در کارخانه‌ی تولید دریم‌لاینر، استانداردها رعایت نمی‌شود: استفاده از قطعات معیوب، جعل اسناد، و نادیده‌گرفتن بازرسی‌های ایمنی. بوئینگ اما آن زمان ادعا کرد که مشکلی وجود ندارد.

بارنت در ماه مارس امسال به شکل مشکوکی درگذشت… تنها چند هفته بعد، دریم‌لاینر دقیقا همان‌طور که او پیش‌بینی کرده بود، سقوط کرد.داده‌های پرواز نشان می‌دهد که هواپیما تنها تا ارتفاع حدود ۴۰۰ فوت اوج گرفت و سپس در نزدیکی یک دانشکده‌ی پزشکی به زمین خورد و منفجر شد.

بوئینگ در آستانه‌ی نمایشگاه هوایی پاریس، خود را برای یک بازگشت موفق و مثبت آماده می‌کرد — اما حالا ارزش سهامش در حال سقوط است و تحقیقات قضایی آغاز شده‌اند.

جمع‌بندی برای خوانندگان «نبض فناوری»

سقوط پرواز AI171 بیش از یک حادثه هوایی است؛ این رویداد هشدار برای فناوری پیشرفته هوافضا است که حتی سیستم‌های خودکار و حسگرهای دقیق هم مستعد خطا هستند. اکنون، ترکیب فناوری، انسان و شرایط محیطی در پروازهای تجاری باید به بازنگری جدی برسد.

ارسال نظرات
تلاش پژوهشگران برای کاهش مصرف سم در کشت گلخانه‌ای راهکاری طبیعی برای مبارزه با قارچ پژمرده‌کننده گوجه‌فرنگی