مشاهده نحوه رشد یک ستاره غول پیکر

به گزارش «نبض فناوری»، هابل نحوه رشد سیاره ای غول پیکر را مشاهده می کند. برندان بولر از دانشگاه تگزاس در آستین گفت: ما اطلاعات زیادی در مورد چگونگی رشد سیارات غول پیکر نداریم. این سیستم سیاره ای اولین فرصت را به ما می دهد تا شاهد سقوط مواد روی یک سیاره باشیم. نتایج مشاهدات ما زمینه جدیدی را برای این تحقیق باز می کند.

گرچه تاکنون بیش از 4000 سیاره فراخورشیدی فهرست نویسی شده است، اما تاکنون تنها حدود 15 مورد از آنها به طور مستقیم توسط تلسکوپ ها تصویربرداری شده و سیاراتی بسیار دور و کوچک هستند. تکنیک تازه این تیم برای استفاده از هابل برای تصویربرداری مستقیم از این سیاره مسیر جدیدی را برای تحقیقات بیشتر روی سیاره فراخورشیدی، خصوصاً در سال های شکل گیری سیاره فراهم می کند.

این سیاره فراخورشیدی بزرگ، PDS 70b نامگذاری شده که به دور ستاره کوتوله نارنجی PDS 70 می چرخد که از قبل شناخته شده است و دارای دو سیاره فعال در داخل دیسک عظیمی از غبار و گاز است که ستاره را محاصره می کند. این سامانه در فاصله 370 سال نوری از زمین و در صورت فلکی قنطورس قرار دارد.

این جوانترین سیاره ای است که هابل تاکنون مستقیماً تصویربرداری کرده است. این سیاره در پنج میلیون سالِ ابتدای جوانی، هنوز در حال جمع آوری مواد و ایجاد جرم است.

حساسیت به اشعه ماورا بنفش هابل (اشعه ماورا بنفش) یک نگاه منحصر به فرد به تابش ناشی از گاز بسیار داغی که به سیاره می افتد ارائه می دهد. مشاهدات هابل به ما اجازه داد كه سرعت كاهش سياره را تخمين بزنيم.

مشاهدات UVکه به مجموعه تحقیقات در مورد این سیاره اضافه می شود، به تیم اجازه می دهد تا برای اولین بار به طور مستقیم سرعت رشد جرم این سیاره را اندازه گیری کند.

اندازه گیری های ما نشان می دهد که این سیاره در انتهای روند تشکیل خود قرار دارد. سیستم جوان PDS 70 با دیسک اولیه گاز و غبار پر شده است که سوخت لازم برای تغذیه رشد سیارات را در کل سیستم فراهم می کند. سیاره PDS 70b توسط دیسک گاز و گرد و غبار خود احاطه شده است. این محققان فرض می کنند که خطوط میدان مغناطیسی از دیسک سیاره تا جو سیاره فراخورشیدی گسترش یافته و مواد را روی سطح سیاره می ریزند.

نتایج این تحقیق در آوریل 2021 در مجله Astronomical Journal منتشر شد.