تزریق سلول‌های بنیادی راهی برای بهبود نارسایی قلبی
به گزارش «نبض فناوری»، نارسایی قلبی یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی و عروقی است که به عنوان یک اختلال مزمن پیش‌رونده و ناتوان‌کننده، مطرح می‌شود.
مصرف داروهای قلبی، بهبود موقت را به همراه دارد و چندان مقرون به‌صرفه نیست. همچنین با بسیاری از داروها تداخل دارند و به نوعی محدودیت محسوب می‌شود و بیماران زمان بسیاری از عمر خود را باید به مصرف این داروها بپردازند. به همین دلیل در هنگام جدی بودن مشکل قلبی بیمار، باید امکان استفاده از روش‌های درمانی دیگری نیز مورد توجه قرار گیرد.
یکی از این روش‌های درمانی دیگر عمل جراحی و پیوند قلب است که این روش به دلیل تهاجمی بودن، مشکلاتی مانند پس زدن قلب پس از پیوند، هزینه و انتظار در صف پیوند را دارد. با توجه به این مشکلات، پژوهشگران به دنبال یافتن روش‌های جدیدی برای درمان نارسایی قلبی و درمان سلول‌های آسیب‌دیده قلبی هستند.
کاردیومیست‌ها یا سلول‌های قلبی توان اندکی برای نوسازی خود دارند. به همین دلیل استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌های قلبی در حال افزایش است.
بر همین اساس پژوهشگران با انجام یک تحقیق؛ تاثیر استفاده از سلول‌های بنیادی غشای آمنیوتیک را در کاهش التهاب ایجادشده در نارسایی قلبی، مورد بررسی قرار دادند.
این مطالعه تجربی مهرماه ۱۳۹۷ تا اردیبهشت ۱۳۹۸ در مرکز تحقیقات فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد و پژوهشگران سلول‌های جدا شده از غشای آمنیوتیک را در محیط کشت مخصوص، کشت دادند. همچنین از ۲۸ سر موش صحرایی (رت) برای بررسی تاثیر تزریق وریدی سلول‌های غشای آمنیوتیک، استفاده شد. حیوانات به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، نارسایی قلبی، نارسایی قلبی دریافت‌کننده محیط کشت و نارسایی قلبی دریافت‌کنده سلول‌های غشای آمنیوتیک تقسیم شدند. یک ماه پس از تزریق و انجام اکوکاردیوگرافی، از موش‌ها خون‌گیری انجام و فاکتورهای التهابی اندازه‌گیری شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق وریدی سلول‌های بنیادی غشای آمنیوتیک به موش‌های صحرایی مبتلا به نارسایی قلبی باعث بهبود پارامترهای اکوکاردیوگرافی آن‌ها در مقایسه با موش‌های صحرایی مبتلا به نارسایی قلبی بدون تزریق سلول‌های بنیادی و گروهی که تنها محیط کشت دریافت کردند، می‌شود.
همچنین بررسی‌ها حاکی از کاهش فاکتورهای ایجاد کننده التهاب (اینترلوکین ۴ و اینترلوکین ۱۲) در رت‌هایی که سلول‌های بنیادی غشای آمنیوتیک دریافت کرده‌اند، بود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی غشای آمنیوتیک، ویژگی‌های ضد التهابی دارند و این سلول‌ها دارای ظرفیتی برای قرار گرفتن در بافت‌های آسیب‌دیده دارند و می‌توانند به بافت‌های التهابی مهاجرت کنند چرا که در این مطالعه نشان داده شد که این سلول‌ها با تزریق وریدی توانایی مهاجرت به بافت قلب را دارند و اثرات بهبود پارامترهای اکوکاردیوگرافی مشاهده شد.
پژوهشگران این مطالعه می‌گویند: از آن‌جا که التهاب نقش مهمی در پیشرفت بیماری‌های قلبی از جمله نارسایی قلبی دارد و کاهش پارامترهای التهابی در اثر تزریق سلول‌ها دیده‌شده است، می‌توان نتیجه گرفت که یکی از اثرات تزریق سلول‌های بنیادی در بهبود نارسایی قلبی، کاهش التهاب است.
در انجام این تحقیق روژین همتی، مریم ناصرالاسلامی و ندا موسوی نیری؛ پژوهشگران دانشکده علوم و فناوری‌های نوین علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی و ناهید ابوطالب از دانشگاه علوم پزشکی ایران، با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه مرداد سال جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی تزریق داخل وریدی سلول‌های بنیادی غشای آمنیوتیک در کاهش فاکتورهای التهابی ایجاد شده در نارسایی قلبی» در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر شده است.
منبع/ ایسنا
