رسوخ فناوریهای زیستی بازدهی محصولات کشاورزی را به دنبال دارد
میلاد اصغرزاده مدیر یک شرکت دانش بنیان در گفتگو با خبرنگار «نبض فناوری» با اشاره به اینکه رسوخ زیست فناوری در صنعت کشاورزی میتواند تحولات عظیمی را ایجاد کند، اظهار کرد: استفاده از این فناوری در دهههای گذشته منحصر به کشورهای توسعه یافته نبوده و کشورهای درحال توسعه نیز نیاز به استفاده از آن را احساس کرده و با سرمایه گذاری در این بخش به دنبال دستیابی به آن بوده اند.
وی تصریح کرد: رشد فزآینده جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای مواد غذایی در دهههای اخیر باعث شده تا در زمینه علوم کشاورزی و مواد غذایی شاهد یک گذر جدی و اجتنابناپذیر از کشاورزی سنتی به کشاورزی پیشرفته و بکارگیری روشهای نوین زیست فناوری در تولید محصولات زراعی و دامی باشیم.
اصغرزاده خاطرنشان کرد: مهمترین کاربرد زیست فناوری در بخش کشاورزی است به طوریکه امروزه پیشرفت کشاورزی در دنیا مرهون دستاوردهای علمی در تولید و سرمایه گذاری در این حیطه است.
صنعتی راهبردی و کهن که بشر تا به امروز با کمک آن توانسته بخش بزرگی از نیازهای غذایی خود را از طبیعت و دل زمین تامین کند. اما با توجه به کمبود منابع طبیعی و غذایی ضروری است که این صنعت اثرگذار در زندگی مردم؛ به سمت هوشمند شدن و استفاده از فناوری و نوآوری حرکت کند.
ستاد توسعه زیستفناوری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری نیز در همین راستا و
بر اساس ماموریتی که در زمینه توسعه استفاده از فناوریهای زیستی در صنایع مختلف دارد؛ تلاش کرده تا با رسوخ فناوریهای زیستی به صنعت کشاورزی، زمینه بازدهی بیشتر محصولات را فراهم کند و در افزایش سودآوری و پایداری در کشاورزی، ارتقای اعتبار محصولات میان مصرف کنندگان و کاهش هزینهها نقش آفرینی داشته باشد.
حمایت از «بسته طرحهای مشترک حوزه کشاورزی هوشمند» هم همین هدف را دنبال میکند. ستاد توسعه زیست فناوری در همکاری با ستاد فناوریهای حوزه اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی از ۶ طرح در عرصههای «تشخیص هوشمند عوامل خسارتزای کشاورزی»، «تهیه بنسازه مدیریت آفات»، «سیستمهای کنترل هوشمند گلخانهای»، «تولید پهپادهای گرده افشان»، «پایش تصویری مزارع» و «طرح الگویی سامانهی پشتیبانی تصمیمگیری»، حمایت میکنند.
با توجه به اینکه پیشبینیها از آینده دنیا؛ از بروز بحرانهایی مانند افزایش جمعیت و کمبود غذا خبر میدهد؛ پایداری و هوشمندی کشاورزی یه ضرورت ملی و فراملی محسوب میشود. در واقع کشاورزی هوشمند مفهومی نوظهور است که به مدیریت زمینهای زراعی با هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و رباتیک اطلاق میشود. هدف استفاده از هوشمندسازی در کشاورزی بهبود بخشیدن به کمیت و کیفیت محصولات و کاهش نیروی انسانی مورد نیاز در طی فرایند تولید است.
این مدل از کشت، داشت و برداشت میتواند تا حدودی خیال کشورها برای تامین نیازهای غذایی و پیشگیری از مخاطرات آینده بشری برای دسترسی به منابع و محصولات غذایی سالم را فراهم میکند. به همین دلیل باید در اجرای برنامههایی که میتواند به توسعه کشاورزی در کشور کمک کنند باید با سرعت، جدیت و همافزایی بیشتری عمل کرد.