جایگاه ایران در عرصه هوش مصنوعی به چه صورت است؟

به گزارش خبرنگار «نبض فناوری» امروزه هوش مصنوعی در بسیاری از حوزه کاربردی شده است که با ورود این فناوری تحولات عظیمی در بخش‌های مختلف ایجاد کرده است.

امروزه هوش مصنوعی به جایی رسیده که توانسته در زندگی فردی مردم نفوذ پیدا کنید و استفاده از آن در برخی کار‌های روزمره بسیار ناملموس باشد در حالی که ما تنها متوجه تاثیرات هوش مصنوعی نیستیم.
این مسئله نشان می‌دهد که رفته رفته استفاده از هوش مصنوعی بیشتر خواهد شد و کاربرد‌های جدی‌تری پیدا خواهد کرد. همین حالا هم از هوش مصنوعی در حوزه‌هایی مانند پزشکی، صنایع تولیدی، بازاریابی، اتوماسیون فرآیند‌های مختلف، اقتصاد و … به کار می‌رود و آینده‌ای شگفت انگیز نیز پیش بینی می‌شود.

همچنین علاوه بر آن چه که گفته شد فعالیت‌هایی مانند طراحی سیستم‌های ایمنی، مسائل تشخیص هویت، بازی‌های کامپیوتری، طراحی سیستم‌های پیشرفته نظامی، طراحی نرم افزار‌های هوشمند و… همه رو به پیشرفت هستند و برای پیرفته‌تر شدن به هوش مصنوعی نیاز دارند.

خوشبختانه بازار کار هوش مصنوعی چند سالی است که در ایران با اقبال خوبی مواجه شده است و شرکت‌های متعددی چند سالی است که در زمینه هوش مصنوعی در کشورمان شروع به فعالیت کرده‌اند. علاوه بر آن با پیشرفت کسب و کار‌های آنلاین و کسب و کار‌های داده محور در ایران، نیاز به استخراج داده و تفسیر داده‌ها بیشتر شده و در آینده نیز بیشتر خواهد شد. به طور کلی همگام با پیشرفت‌هایی که در دنیا در زمینه هوش مصنوعی رخ می‌دهد و نیاز به متخصصان هوش مصنوعی بیشتر می‌شود، در ایران هم، نیاز به متخصصان هوش مصنوعی در آینده بیشتر خواهد شد و بازار کار هوش مصنوعی در ایران هم روز به روز گسترده‌تر خواهد شد.

در حال حاضر هوش مصنوعی در ایران توانسته خود را در مسیر تکاملی سیستم‌های امنیتی همچون تشخیص چهره، ساخت و طراحی سلاح‌های هوشمند، ساخت ربات‌ها و دستگاه‌های هوشمند در حوزه تولیدی و صنعتی، ارتقا سیستم‌های تشخیص گفتار همچون تبدیل متن به صوت و بالعکس و طراحی بازی‌ها و حوزه‌های کاربردی آموزش قرار دهد.

براساس گزارشی از مجمع جهانی اقتصاد، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵ هوش مصنوعی ۸۵ میلیون شغل در سراسر جهان را تسخیر کند. شاید این آمار در نگاه اول ترسناک به نظر برسد، اما پیش بینی‌ها نشان می‌دهند که ۹۷ میلیون شغل جدید نیز به وجود خواهد آمد. در واقع، این فناوری با توانمندسازی افراد برای انجام امور بیشتر و متفاوت از فعالیت عادی آنان به نیروی انسانی فرصت بیشتری برای تمرکز بر توانایی‌های منحصر به فرد آن‌ها می‌دهد. همچنین پژوهش دو ساله موسسه مکنزی نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰، دستیار‌ها و ربات‌های هوشمند می‌توانند جایگزین ۳۰ درصد از نیرو‌های انسانی فعلی جهان شوند.