تحولی عظیم در ذخیره سازی اطلاعات روی مولکول‌های DNA
به گزارش« نبض فناوری» با روش جدید دانشمندان، مدت‌زمان ماندگاری اطلاعات ذخیره‌شده و همچنین مدت‌زمانی که این اطلاعات می‌توانند در دسترس باشند، در مقایسه با مدت‌زمان ماندگاری اطلاعات ذخیره شده در حافظه‌های ساخت دست بشر، به میزان بسیار زیادی بیشتر است.
چنانچه از مولکول‌های DNA به‌عنوان فضای ذخیره‌سازی اطلاعات استفاده شود، می‌توان داده‌ها را برای هزاران سال حفظ کرد. در ضمن این مولکول‌ها برخلاف حافظه‌هایی که به دست انسان تولید می‌شوند، نیازی به تعویض ندارند! تنها مشکل ذخیره‌سازی اطلاعات روی DNA، محدودیت در حجم قابل ذخیره‌سازی روی آن است.
گروهی از پژوهشگران آمریکایی موفق به ساخت تراشه‌ای شده‌اند که با استفاده از آن می‌توانند میزان حجم قابل ذخیره‌سازی روی مولکول‌های DNA را ۱۰۰ برابر حجم قابل ذخیره‌سازی توسط سایر روش‌های موجود کنند. در ضمن درصورت استفاده از این تراشه، مدت‌زمان لازم برای ذخیره کردن این حجم بیشتر از اطلاعات، با مدت‌زمان لازم برای ذخیره‌سازی اطلاعات روی DNA توسط سایر روش‌ها یکسان می‌شود.
در حال حاضر حداکثر میزان حجم قابل ذخیره‌سازی برای ذخیره اطلاعات دیجیتال روی DNA به میزان ۲۰۰ مگابایت است که با استفاده از این روش می‌توان این میزان را حدودا به ۲۰ گیگابایت افزایش داد! البته ذخیره‌سازی داده‌ها روی DNA برای ذخیره‌سازی اطلاعاتی که در بیشتر مواقع موردنیاز هستند و باید سریعاً در دسترس قرار گیرند، روش مناسبی نیست
برای ذخیره‌سازی اطلاعات با استفاده از این تراشه روی DNA، ابتدا رشته‌های منحصربه‌فرد DNA به‌منظور ایجاد یک بلوک سازنده، رشد داده می‌شوند. این بلوک‌های سازنده به‌عنوان عناصر پایه در نظر گرفته می‌شوند و در حقیقت چهار واحد شیمیایی جدا از هم هستند که با یکدیگر مولکول DNA را تشکیل می‌دهند.
این عناصر پایه که گاهی اوقات به‌عنوان حرف‌های DNA نیز شناخته می‌شوند، می‌توانند برای رمزگذاری داده‌ها استفاده شوند. دانشمندان مدعی هستند چنانچه ذخیره‌سازی اطلاعات روی DNA با این روش امکان‌پذیر شود، می‌توان اطلاعات را در فضایی کمتر از یک دانه شکر ذخیره کرد.
منبع: دیجیاتو
