تولید داخلی همچنان قربانی واردات/ دولت، نباید نسبت به شرکتهای دانش بنیان، بی توجه باشد
به گزارش خبرنگار «نبض فناوری» با توجه به اینکه امروزه اکثر شرکتهای دانشبنیان و نوپا در تمام عرصههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دستاوردهای شاخصی از خود بجا گذاشتهاند، اما نکتهای که حائز اهمیت است نبود حمایت و بسیار مشکلات برسرراه پیشرفت این شرکتها وجود دارد. موضوعی که مدیران و کارشناسان این حوزه برآن تأکید دارند. حال سوال اینجاست چرا مسئولان با دیدن این چالش و مشکلات قدمی برای رفع این موانع برنمیدارند و مدام در تمام نشستها دم از حمایت میزنند.
در همین راستا نسیم توکل مدیرعامل شرکت دانشبنیان عرش گستر در گفتگو با خبرنگار «نبض فناوری» معتقد است که تا زمانی که مجموعهای از عوامل و مشکلات از صفرتاصد در همین ابتدا بررسی نشود تنها بر مجوز متمرکز شود به طور حتم این مانع زدایی اتفاق نمیافتد. در یک ماه اخیر بخش دولتی مدام بخشنامه میدهد که خود مانع زادیی ایجاد میکند و مباحث گذشته از جمله مالیات و بیمه و سایر موارد مطرح میشود.
وی افزود: عنوان شعار از سوی رهبر انقلاب بسیار منطقی است خارج از بحث حاکمیت در جامعه مدنی نیز مورد استقبال گرفته است با توجه به اینکه در سال گذشته نیز بحث جهش تولید را داشتیم اصلا تعریف تولید و بدست آوردن عمق دانش و تبدیل شدن به قطب صنعت در برخی از محصولات عمدتا تمرکز بیشتری برای دولتمردان وسیاسیون و بخش خصوصی صورت گرفته بود متاسفانه به آن شاخصهای مورد نظر دست پیدا نکردیم. به دلیل اینکه مانعهای زیادی از طرف بخش تولیدکننده و سیاست گذار و قانونگذار وجود دار؛ چرا که یکسری مانعهایی در بخشهای داخلی و خارجی در جهت توسعه وجود دارد.
با آنکه شرکتهای دانش بنیان عامل ایجاد اقتصاد دانشی پایدار و توسعه دانش بومی در بسیاری از کشورها میباشند، اما این شرکتها در ایران مطابق با چشم انداز ۲۰ ساله کشور، از لحاظ کمی و کیفی در وضعیت مطلوب قرار نداشته و در مسیر توسعه خود دچار چالشهایی هستند.
باید گفت که شرکتهای دانشبنیان در دنیای امروز ارکان مهم و غیر قابل چشم پوشی اقتصادهای نوآور و فناور به شمار میروند و افزایش سهم آنها در تولید ناخالص داخلی معیاری برای حرکت یک کشور از اقتصاد سنتی به اقتصاد دانشمحور است. شرایط خاص و متفاوت ایران در جهان و تجربیاتی که از تحریمها به دست آمده اهمیت توجه به اقتصاد مقاومتی و درونزا را برای مسئولان و فعالان اقتصادی دوچندان کرده است و اقتصاد درونزایی که کمترین آسیب را از تحریم متحمل شود، به شدت نیازمند توسعه شرکتهای دانشبنیان و استفاده از نوآوریها و خلاقیتهای متکی به دانش است.
اولین معضل در این روند، طولانی بودن زمان رسیدگی و ارزیابی درخواستهای ثبتشده شرکتها در سامانه است. همچنین بی اعتمادی به محصولات دانش بنیان داخلی، کمبود منابع مالی با سود متناسب حتی در صندوق نوآوری و شکوفایی، استفاده دستگاههای دولتی از محصولات خارجی، ناتوانی در بازاریابی و تجارت محصولات توسط شرکتهای دانش بنیان از عمده چالشهای شرکتهای دانشبنیان است. همچنین معضل دیگری که شرکتهای مدعی دانشبنیان بودن را با معاونت علمی و فناوری به چالش میکشد؛ شفاف نبودن معیارهای انتخاب شرکتهای ارزیاب است. در واقع این نکته روشن نیست که شرکتهای ارزیاب کمشماری که بررسی محصولات و خدمات دانشبنیان را به عهده دارند بر اساس چه معیارهایی توسط معاونت علمی و فناوری برگزیده شدهاند و تصمیمات و آرای صادره توسط این شرکتها در مورد دانشبنیان بودن یا نبودن بعضی محصولات و خدمات نیز در مواردی بسیار بحث برانگیزبوده است.
شرکتهای دانش بنیان با مشکلات عدیدهای روبرو هستند و در مقابل وعدههای مسئولان در راستای برطرف شدن مشکلات اینگونه، شرکتها عملی نمیشود و یا اینکه روند کار اداری، چنان طولانی است که صاحبان شرکتهای دانش بنیان از رفت و آمدهای طولانی به ادارات خسته میشوند و در واقع، قید پیگیری امور را میزنند. دولت، نباید نسبت به شرکتهای دانش بنیان، بی توجه باشد؛ هر چند که تاکنون، اثری از توجه دولت نسبت به شرکتهای دانش بنیان، تاکنون مشاهده نشده است. در حالیکه این شرکتها در زمان اوج تحریمها و مشکلات کلان از جمله در زمان اوج شیوع ویروس کرونا توانستند گامهای مثبتی را راه اعتلای اقتصادی کشور بردارند.