راه حل توسعه شبکه ملی اطلاعات در دستان بخش خصوصی/ اندیشگاه‌های حاکمیتی ورود نکنند
حسین اسلامی مدیرعامل شرکت هلدینگ فناوری نگاه کارآفرین، در گفتگو با خبرنگار «نبض فناوری» در پاسخ به سوالی مبنی براینکه یکی از ماموریت‌های "هلدینگ فناوری نگاه کارآفرین" ایجاد تحول و هم‌افزایی در زنجیره خدمات فناوارانه مالی و بانکی است، در این زمینه چه فعالیت‌هایی را انجام دادید و برای آینده چه برنامه‌هایی را در دستور کار خود قرار داده‌اید؟ اظهار کرد: در حال حاضر تمرکز اصلی ما در بانک و گروه شرکت‌های بانکی تا پایان سالجاری تقویت خدمات B۲B است و در همین راستا چندین پروژه تعریف شده است که به نظر می‌رسد که در بانک‌های ایرانی بی نظیر است که این پروژه‌ها بعد از طی مراحل و خروجی نهایی اعلام عمومی خواهد شد. در این زمینه خیلی به دنبال حرکت‌های تبلیغاتی نیستیم.
وی تصریح کرد: محصولی که بتواند خدمت متفاوت را ارائه دهد نیازمند یک ارتباط نزدیک بین بانک و گروه شرکت‌های بانکی است. بین بانک و بیتک‌ها (فین تک ها) و گروه شرکت‌های بانک فرصت‌های جدی تعبیه و طراحی شده است که این فرصت‌ها اجازه می‌دهد محصولات جدید را خلق کنیم که عامه مردم استفاده بهینه را داشته باشند. الان زمان ارائه خدمات غیرحضوری و خدمات در محل است. سعی براین است محصولی را روانه بازار کنیم که عامه مخاطبان خدمات متمایز و متفاوت از آنچه که تاکنون ارائه شده است؛ احساس کنند.
اسلامی در پاسخ به سوالی مبنی براینکه فناوری ارتباطات در کشور توسعه وگسترش پیدا کند نیاز به شبکه ملی اطلاعات داریم؛ آیا راه اندازی آن در کشور می‌تواند در این زمینه کارساز باشد؟ گفت: یک تصور اشتباهی که شاید امروزه وجود دارد این است که برخی از افراد تصور می‌کنند که اینترنت ملی در مقابله با اینترنتی است که هم اکنون استفاده می‌کنیم؛ اگر این تصور درست باشد ما به موازات اینکه باید استفاده از اینترنت جهانی را با بیشتر کنیم همزمان با آن باید پروژه شبکه ملی اطلاعات را دنبال کنیم. این دو متنافر یا متقاطع نیستند؛ بلکه در راستای گسترش فضای کسب وکار در داخل کشور می‌تواند، مهیا شود.
مدیرعامل"هلدینگ فناوری نگاه کارآفرین" افزود: اولا اعتقاد ما براین است که نخست باید هر دو فضا توسعه پیدا کند و دوم اینکه اگر دغدغه‌های درستی هم وجود داشته باشد، این دغدغه‌ها با استفاده از کارشناسان و خبرگان بخش خصوصی منجر به راه حل شود؛ نه اینکه در فضا‌های بسته که بعضی اندیشگاه‌های حاکمیتی تصمیم بگیرند. گا‌ها می‌بینیم که دغدغه‌های درستی وجود دارد، ولی راه حل پیشنهادی راه حل‌هایی مناسبی نیست. راه حل پیشنهادی زمانی مناسب خواهد بود که از بدنه و دل بخش خصوصی و استارتاپ و از شرکت‌های سابقه‌دار بیرون بیاید. اگر دغدغه‌ای نیز از سوی مجموعه دولتی است باید به صورت صادقانه مطرح شود؛ چرا که راه حل‌ها می‌تواند منجر به تدبیر و طراحی و پیشنهاد شود.
