چگونه پروتکل‌های غیرمتمرکز اتریوم معاملات امنیتی را تضمین می‌کنند؟
اقدامات امنیتی اتریوم شامل طیف وسیعی از استراتژی‌ها و پروتکل هاست که همگی با هدف کاهش خطرات و آسیب‌پذیری شبکه و تراکنش‌های آن صورت می‌پذیرد. انجام ممیزی‌های امنیتی منظم برای شناسایی و رفع هر گونه ضعف احتمالی در قراردادهای هوشمند ضروری است و این همان کاربردی است که می‌توانیم از پروتکل‌های غیرمتمرکز اتریوم انتظار داشته باشیم. در پشت پرده خدمات وسیع شبکه ارز دیجیتال اتریوم، چالش‌های بسیار زیادی وجود دارد که یک تیم قدرتمند در حال برقراری امنیت تراکنش‌ها و رفع تمام این چالش‌ها هستند.
شاید در نگاه اول خرید اتریوم فقط خرید یک ارز دیجیتال ساده برای رسیدن به سود باشد، اما وقتی نیم نگاهی به شرایط امنیتی این شبکه و اقدامات و پروتکل‌های محافظتی در نظر گرفته شده برای آن بیندازید، متوجه خواهید شد که این پروژه بسیار باشکوه‌تر از آن چیزی است که در ظاهر مشاهده می‌نمایید. در این مقاله نگاه تخصصی‌تری به امنیت اتریوم و استفاده از پروتکل‌های غیرمتمرکز در آن برای تضمین امنیت معاملات آن داریم. برای علاقمندان به سرمایه‌گذاری روی اتریوم این نگاه می‌تواند بسیار جالب توجه و جذاب باشد.
پروتکل‌های غیرمتمرکز امنیتی در پلتفرم اتریوم
برای اطمینان از امنیت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم، نیاز به استفاده از پروتکل‌های امنیتی خاصی است. به عنوان مثال پروتکل تبدیل داده‌ها به کدی رمزنگاری شده که فقط با کلید رمزگشایی مخصوص به خود در دسترس است، از این پروتکل‌ها می‌باشد. تعریف هش مخصوص برای هر تراکنش یکی دیگر از این پروتکل‌ها است که استفاده از آن باعث منحصربه‌فرد شدن هر تراکنش شده و در نتیجه امکان دستکاری آنها را از بین می‌برد.
رمزنگاری داده‌ها تضمین می‌کند که داده و ارتباطات شما در شبکه اتریوم کاملا محرمانه باقی بماند. در فرایند رمزنگاری تنها افراد با داشتن کلیدهای مخصوص هستند که می‌توانند داده‌ها را باز کرده و استفاده نمایند. برای ایمن‌سازی کلیدهای خصوصی نیز استفاده از کیف پول‌های غیرمتمرکز می‌تواند نکته بسیار مهمی باشد. در واقع در این حالت عملا کاربران تنها باید به فکر تامین امنیت نگهداری از کلیدهای خصوصی خود باشند.
در فرایند هش کردن نیز داده‌ها به یک رشته با طول ثابت به نام هش تبدیل می‌شوند. در شبکه اتریوم هش کردن جزء جدایی‌ناپذیر از فرایند اجرای قرارداد هوشمند است و این می‌تواند تضمینی برای داده‌های ذخیره شده و جلوگیری از دستکاری آنها باشد.
این دست از پروتکل‌های غیرمتمرکز امنیتی در پلتفرم اتریوم می‌توانند راهکاری برای در امان ماندن تمام خدمات این شبکه از دستکاری‌ها باشد. ارائه خدمات گسترده در این سطح بدون استفاده از این پروتکل‌ها عملا غیرممکن خواهد بود. حتی شاهد استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز جدیدتر نیز در این شبکه هستیم.
3 پروتکل امنیتی غیرمتمرکز ضروری در شبکه اتریوم
اهمیت استفاده از پروتکل‌های امنیتی غیرمتمرکز را در شبکه اتریوم درک کردید و اکنون می‌دانید که نبود این پروتکل‌ها تا چه حد می‌تواند خطرآفرین باشد. حالا نوبت به این رسیده تا 3 پروتکل امنیتی غیرمتمرکز ضروری در شبکه اتریوم را به شما معرفی کنیم.
- رمزنگاری انتها به انتها (End-to-end encryption)
یکی از پروتکل‌های غیرمتمرکز امنیتی در شبکه اتریوم با اصطلاح End-to-end encryption شناخته می‌شود. در استفاده از این پروتکل، اجرای رمزنگاری باعث می‌شود تا فقط گیرندگان به داده‌ها دسترسی داشته باشند و امکان رمزگشایی آنها از طرف افراد غیرمجاز و ثالث وجود نداشته باشد.
- احراز هویت دو مرحله‌ای (Two-factor authentication)
یکی دیگر از پروتکل‌های غیرمتمرکز امنیتی موجود در شبکه اتریوم احراز هویت دو مرحله‌ای است. اجباری شدن احراز هویت دو مرحله‌ای به شکل‌های مختلف مانند ارسال یک کد منحصربه‌فرد به شماره موبایل باعث ایجاد یک لایه امنیتی اضافی می‌شود. این پروتکل را نیز می‌توان یکی از اصلی‌ترین پروتکل‌ها برای محافظت امنیتی در شبکه اتریوم در نظر گرفت که مانع از دسترسی افراد غیرمجاز به حساب کاربری کاربران و قراردادهای آنها می‌گردد. البته هر پروتکل امنیتی ممکن است با نقاط ضعفی نیز همراه باشد و در این راه دقت بالای کاربران است که می‌تواند مانع از نفوذ افراد غیرمجاز به چنین سیستم‌هایی گردد.
- Secure sockets layer (SSL)
گواهینامه‌های ssl نیز از جمله روش‌های رمزنگاری و ایجاد یک ارتباط ایمن هستند و این ارتباط میان شبکه اتریوم و کاربران وجود دارد. استفاده از پروتکل SSL باعث می‌شود تا امکان استراق سمع و دزدی داده‌ها وجود نداشته و به نوعی امنیت انتقال داده‌ها تضمین گردد.
پیاده‌سازی این پروتکل‌های امنیتی به کاهش آسیب‌پذیری شبکه اتریوم و رعایت بهترین شیوه‌های امنیتی در اتریوم کمک می‌کند و امنیت کلی سیستم را افزایش می‌دهد.
کیف پول‌های غیرمتمرکز
استفاده از کیف پول‌های غیرمتمرکز و اتصال آنها به شبکه اتریوم نیز پروتکل دیگری است که می‌توان آن را نیز به عنوان یک لایه امنیتی جذاب مورد استفاده قرار داد. البته کیف پول‌های سخت‌افزاری در این بین امنیت بیشتری برقرار می‌کنند، اما استفاده از پروتکل‌های امنیتی غیرمتمرکز برای کیف پول‌های نرم‌افزاری نیز می‌تواند تا حدی تضمین کننده امنیت معاملات در شبکه اتریوم باشد. برای بالاتر بردن امنیت کیف پول‌های نرم افزاری نیز می‌توان از ترفندهای زیر استفاده نمود:
- استفاده از یک رمز عبور قدرتمند
- فعال کردن پروتکل احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA) به عنوان یک لایه حفاظتی اضافی
- به‌روزرسانی منظم نرم افزار کیف پول
- دقت به لینک‌های فیشینگ و مراقبت از ایمیل‌ها و پیوندهای مشکوک
آینده امنیت غیرمتمرکز در شبکه اتریوم
سیستم‌های متصل به اتریوم همیشه در حال رشد و تکامل هستند و همین موضوع باعث شده تا یک قدم جلوتر از خطرات امنیت قرار بگیرند. امنیت غیرمتمرکز یک استراتژی کلیدی است و می‌تواند در تقویت امنیت در شبکه اتریوم بسیار کارساز باشد. با تمرکززدایی از اقدامات امنیتی و عدم اتکا به یک نقطه، احتمال شکست به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‌نماید. همچنین امنیت غیرمتمرکز می‌تواند راه‌حلی برای شناسایی هرچه سریعتر تهدیدات نوظهور باشد. امنیت و ثبات در سیستم‌های اتریوم از این طریق به میزان قابل توجهی تضمین خواهد شد.
