گذر کاوشگر پارکر ناسا از دل یک فوران خورشیدی
به گزارش «نبض فناوری»، دیجیتالترندز اعلام کرد، یک فضاپیمای ناسا تصاویری باورنکردنی را هنگام عبور از فوران خورشید ثبت کرده است. تصاویری که به دانشمندان روی زمین ارسال شده نشان میدهد که فورانهای آتشین، گرد و غبار فضایی باقیمانده از شکلگیری منظومه شمسی را به درون خود میکشد.
کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا در روز پنجم سپتامبر از کنار خورشید گذر کرد و ناسا این تصاویر را در روز دوشنبه به اشتراک گذاشت.
به گفته آژانس فضایی ناسا، این کاوشگر خود را در میانه یکی از قویترین خروجهای جرم تاجی(CME) که تاکنون ثبت شده است، یافته است، رویدادی تصادفی که گنجینهای از دادههای بالقوه آشکار را در اختیار دانشمندان قرار میدهد.
خروج جرم تاجی، فورانهای عظیم از جو بیرونی خورشید یا تاج هستند. آنها به قدری قدرتمندند که به طور بالقوه میتوانند ارتباطات و فناوریهای ناوبری مانند ماهوارهها را مختل کنند و حتی شبکههای برق روی زمین را از کار بیاندازند.
غبار بین سیارهای شامل ذرات ریز سیارکها، دنباله دارها و سیارات است و در سرتاسر منظومه شمسی یافت میشود.
ناسا میگوید که یادگیری بیشتر در مورد نحوه تعامل خروج جرم تاجی با غبار بین سیارهای میتواند به دانشمندان کمک کند تا سرعت سفر خروج جرم تاجی به سمت زمین را بهتر تعیین کنند، که به نوبه خود میتواند منجر به بهبود در پیشبینی زمان دقیق اثرات آنها بر سیاره ما شود. نکته هیجان انگیز است این است که این تصاویر از نزدیک به دانشمندان بهترین شانس را برای توصیف پویایی گرد و غبار در پی خروج جرم تاجی میدهد، کاری که هنگام مشاهده چنین رویدادی از راه دور انجام آن دشوار است.
گیلرمو استنبورگ(Guillermo Stenborg)، اخترفیزیکدان در دانشگاه جان هاپکینز که پارکر را ساخته و راهاندازی کرده میگوید: این فعل و انفعالات بین خروج جرم تاجی و گرد و غبار دو دههی پیش به عنوان نظریه مطرح شد، اما تا زمانی که کاوشگر خورشیدی پارکر عمل خروج جرم تاجی را مانند جاروبرقی ثبت نکرد، مشاهده نشده بود.
ناسا میگوید که خروج جرم تاجی گرد و غبار را در فاصله حدود شش میلیون مایل از خورشید جابجا کرد و افزود که تقریبا بلافاصله توسط دیگر غبارهای بین سیارهای در منظومه شمسی جایگزین شد.
کاوشگر خورشیدی پارکر به بررسی جنبههایی از منظومه خورشید-زمین که مستقیما بر زندگی و جامعه ما تأثیر میگذارد، ساخته شد. این فضاپیما در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد و قرار است این ماموریت دستکم هشت سال طول بکشد.
منبع/ ایسنا